Yüreği közden geçen herkes kestaneyi çok sever..

-Al.. Dedi adam..
-Bak! Bu en sevdiğin şey.. Ye sevdiğim.. 
Kadın duraksadı.. Koca bir tebessümle başını "minnet" anlamında hafifçe salladı.. Donmuş parmaklarıyla, adamın sıcacık elinden aldı kestaneyi.. Ve; -
Ahh.. Be adam.. Benim en sevdiğim şey; biraz anlayış. dedi.. "İçinden".. 
Ve el ele yürüdüler caddenin sonuna dek.. Sessizce.. Umutla.. Ve Sevgiyle..  P. elisa..

~Mathi...
~Efendim Dino..
~Neden kestane?
~Çünkü Dino.. Yüreği közden geçen herkes kestaneyi çok sever.. Çok dedim.. Çok; büyük bir kelimedir!..