16 Mart 2015 Pazartesi

Anne' ye mektup..

 Annem;

Beni bir daha dünyaya getirsen.. Yeniden başlasak misal.. Bunca yıl geride kalmış olmasa bir de.. Saçlarımı tarasan her sabah.. Bana masallar anlatsan başucumda.. O sürmeli gözlerin, o kırmızı ojeli kusursuz ellerinle allığını sürerken yanaklarına, yine gülümsesen bana aynadaki yansımanla..Öğüt dahi vermeden bir kadının hem güzel, hem akıllı, hem çalışkan, hem anne olabileceğini öğretsen durmaksızın.. Tiyatroya gitsek ve ben perdeleri hiç sevmesem de sırf ponçik alacaksın diye İnci Pastanesi' nden, sevinir gibi yapsam..Koca oyunu kese kağıdında bir ponçik uğruna heba ederken.. Yanaklarım pudra şekeri olurken, o yavru ağzım marmelat koksa tüm saflığıyla..Sen bizi bakkala yollasan abimle.. Biz de dönüş yolundaki tüm zillere basıp kaçsak Şevki Bey Sokağı'na varana dek..Moda sokakları yine mabedimiz olsa..Mahalleye çevirmeli salıncaklar gelse, pamuk şekerci geçse önümüzden.. Yokluğun tokluk olduğu günlerin hazı sarsa dört bir yanımızı.. Yeri gelse arkadaşımızın fazladan kıyafetlerini giysek gocunmanın anlamını dahi bilmeden.. Sonra bir de Yoğurtçu Park' a yürüsek yine el ele.. Bomonti' nin nezih manzarasında cam şişede meyve suyu tüketsek dibine tortu çökmesin diye karıştırarak..Ekmeğe salça sürsek, ev yapımı Nutella yapsan bize ya da o eşsiz piramit pastandan..Arka bahçeye çıksak abimle, o yan bahçedeki aksi ihtiyarın ağacından meyve aşırsa, ben kıkır kıkır gülsem yeniden.. Burda olsa gök gözlüm.. Burda olsa da atışsak alabildiğine.. Sonra birlikte ağlayıp, birlikte gülsek.. Ben de bu denli yalnız olmasam be anne!..Olmasam!..Pazar günleri kilisenin çanlarının kardeş sesine gülümsesek yeniden, beş vakit ezana şükrederken.. Hepimiz kardeş olsak yolda yürürken.. Sene yine 80' ler olsa be anne!.. Tecavüzlerin, cinayetlerin kol gezmediği, adaletin sırtımızı sıvazladığı, komşuların birbirine güldüğü, insanların almaktan öte vermekle değer kazanacağını bildiği..Yine çocuk olsak..Yine İNSAN olsak her birimiz.. Vicdanlı, ahlaklı, etik ve merhametli.. Çok düşünüp, az konuşan.. Hah!..Olmaz mı anne?.. Çok mu şey istiyorum?.. Ben çok şey istemeyi beceremem bilirsin sen aslında..Yine mi olmadı anne?.. Olsun bakalım.. Bu kez de yine böyle olsun.. Sen varsın ya.. Yanımdasın ya.. Hayat dursa ne çıkar..Yeter ki sen gül.. Gül ki; umut olsun.. Gül ki; zaman dursun..Gül ki; dünya anlam bulsun.. Varlığına bin şükrüm olsun.. 

Kızın..


 P.〽elisa.. 

5 yorum:

  1. İçimde anlatmaya kelimelerin kifayetsiz kalacağı duygular, gözlerimde yaş tekrar tekrar okudum. Senin anneliğinin yanında benimki okyanusta bir zerre kadar. İyiki varsın. Sensiz bir yaşam düşünmek bile ürkütücü. Allah korusun. Seni çok ama çok seviyorum .

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Senin anneliğiin yanında bizimkilerin esamesi olmaz benim güzel annem.. Hepbirlikte son nefese dek daima elele, gönül gönüle.. Maşallahımız bol olsun meleğim..

      Sil
  2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  3. Dil hem kalem hem gönül demektir. Sende ikisi bir güzel Pelisim. Annene de sana da çok sevgiler. Bal damlasın hep kaleminden, gülüşün eksik olmasın gül yüzünden.

    YanıtlaSil
  4. Pelis'inin Mia'sı.. Kandan ablası.. Can ablam.. Seni seviyor bu kadın.. Ruhumuz hep paralel bin şükrolsun.. Güzel dileklerine bil mukabilim bilesin.. Umutla.. Sevgiyle..

    YanıtlaSil